Semper Maior
Wiara i wdzięczność – dzieje Seta i Henocha, cz. 1; James B. Jordan
Chociaż Bóg wyrzucił Adama i Ewę z Ogrodu, nie pozostawił ich bez nadziei. Obiecał, że któregoś dnia jeden z ich potomków zniszczy szatana i ponownie otworzy bramy Nieba. Na znak swojej obietnicy zabił zwierzęta i sporządził szaty dla ludzi (Rdz 3,21). To działanie ze strony Boga zawiera kilka powiązanych ze sobą znaczeń.
Degradacja człowieka i świata; James B. Jordan
Pradawni święci, cz. 3
Niestety, proces gloryfikacji świata uległ skażeniu. Grzech Adama polegał na pogwałceniu drugiego kroku schematu przemiany świata[1]. Adam nie złożył Bogu dziękczynienia. Trzymając w dłoni zakazany owoc i zamierzając go spożyć, Adam nie mógł podziękować zań Bogu. Zatem pierwotny grzech Adama polegał między innymi na nieoddaniu Bogu należnej Mu chwały (przez przemianę świata zgodnie z oczekiwanym przez Boga schematem działania), a także na niezłożeniu Bogu dziękczynienia (przez wyrażenie zależności od Boga i wdzięczności za dary, które od Niego otrzymał). Tym sposobem Adam zakłócił sześcioetapowy schemat przemiany świata. To zepsucie widzimy jeszcze wyraźniej na przykładzie Kaina (Rdz 4).
Schemat przemiany świata; James B. Jordan
Bóg mógł stworzyć świat w mgnieniu oka lub w przeciągu sześciu miliardów lat. Mógł poświęcić na to sześć sekund lub sześć tysiącleci. Fakt, że postanowił stworzyć świat w ciągu sześciu dni, jest znaczący, a to tym bardziej że stwarzając świat w ciągu sześciu dniu, ustanowił pewien schemat dla człowieka stworzonego na swój obraz[1]. Bóg zaprojektował świat dla człowieka, zaś sposób, w jaki Bóg zrealizował ten projekt, stanowi prototyp dla działalności człowieka, który ma kontynuować dzieło Boga i przemieniać świat z chwały w chwałę. Człowiek ma użyć materiały ukryte w ziemi Eden i w pozostałych krainach dla zbudowania i przyozdobienia Nowej Jerozolimy.
Wiara i wdzięczność – dzieje Adama i Kaina, cz. 1; James B. Jordan
Pierwszy rozdział Księgi Rodzaju stwierdza, że Bóg – po stworzeniu i uporządkowaniu pierwotnego stworzenia – stworzył w końcu człowieka. Powiedział: „Uczyńmy człowieka na Nasz obraz i na Nasze podobieństwo. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem podniebnym, nad bydłem i nad całą ziemią, i nad wszelkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi” (Rdz 1,26).