Krzyż

Duch Święty, Krzyż, NT - Ew. Jana, Wielki Piątek

Kiedy Syn zostanie uwielbiony; Peter J. Leithart

Kiedy Syn zostanie uwielbiony; Peter J. Leithart

Ewangelia Jana 7,39 interpretuje dar żywej wody jako dar Ducha dla tych, którzy wierzą, „albowiem” – jak dodaje Jan – „Duch Święty nie był jeszcze dany, gdyż Jezus nie był jeszcze uwielbiony”. Jan nie wypowiadał się ontologicznie na temat Ducha, tak jakby Duch jeszcze nie istniał, dopóki Jezus nie został uwielbiony; już wcześniej w Ewangelii Jana Jan Chrzciciel świadczył, że Duch zstąpił na Jezusa w postaci gołębicy (1,32-33). Zamiast tego Ewangelia Jana 7,39 pokazuje, że Duch nie przyjdzie w pełni swojej mocy, dopóki Syn nie zostanie uwielbiony. Świadectwo Jana dotyczy odkupieńczo-historycznej służby Ducha, a nie Jego istnienia. Czytaj dalej...

Czytaj dalej...
Krzyż, Śmierć, Wielkanoc, Wielki Piątek

Bóg, który zamilkł; Peter J. Leithart

Bóg, który zamilkł; Peter J. Leithart

Dźwięk jest oznaką życia i energii. „Dźwięk sygnalizuje wykorzystanie mocy, ponieważ dźwięk wymaga stałej emisji”. Rzeczy nie muszą być żywe, aby były widoczne, a „myśliwy może widzieć, czuć i smakować słonia, nawet gdy zwierzę jest martwe”. Dźwięk jest inny: „Jeśli [myśliwy] słyszy trąbienie słonia lub tylko szuranie łapami, lepiej niech uważa. Coś się dzieje. Jakaś moc stanowi źródło tego dźwięku” (Walter Ong). Woda w szklance milczy, ale gdy jest wprawiona w ruch, wydaje dźwięki – staje się tym, co Biblia nazywa „wodą żywą”. Żywe istoty pozostają widoczne i namacalne długo po ich śmierci; możesz je powąchać i, jeśli chcesz, możesz ich skosztować. Ale zwłoki nie wydają dźwięku. Czytaj dalej...

Czytaj dalej...
Cierpienie, Krzyż, Rosenstock-Huessy

Krzyż Rzeczywistości; Peter J. Leithart

Krzyż Rzeczywistości; Peter J. Leithart

„Ukrzyżowanie jest źródłem wszystkich moich wartości” – pisał niemiecko-amerykański filozof i historyk Eugen Rosenstock-Huessy – „wielką głębią, z której wypływają najbardziej realne procesy mojego życia wewnętrznego, a moją odpowiedzią na tę tradycję jest wdzięczność wobec źródła moich własnych doświadczeń w życiu codziennym”. Dodaje, że „nasza chronologia Ante Christum i Anno Domini ma sens. Powstało wtedy coś nowego, nie człowiek jako część świata, ale Człowiek, który nadaje sens światu, niebu i piekłu, ciałom i duchom”. Panna młoda przyjmując nazwisko męża, zostaje osadzona w „nowym królestwie” i wszystkie jej działania są „przypisywane” do tego królestwa. W ten sam sposób „w Jego imieniu (jako Jego oblubienica) wkraczamy do królestwa wolności nieznanego zwykłym spadkobiercom” (Christian Future, wszystkie pozostałe cytaty również pochodzą z tej publikacji). Ten akapit zgrabnie oddaje tempo i rozległość większości prac Rosenstock-Huessy’ego. Rozpoczyna od historycznego wydarzenia ukrzyżowania i od razu przechodzi do ludzkiego życia, opisując, w jaki sposób Krzyż stanowi ramy dla jego własnego doświadczenia. Następnie przechodzi od życia wewnętrznego do sedna historii, rozpoznając znaczenie podziału dziejów na „przed Chrystusem” i „po Chrystusie”. Charakterystyczne jest jego użycie obrazu małżeństwa do opisania historycznej zmiany, jaka nastała wraz z Chrystusem. […] Czytaj dalej...

Czytaj dalej...
Kościół, Krzyż, NT - Ew. Jana, NT - Ew. Łukasza, NT - Ew. Marka, NT - Ew. Mateusza, Wielkanoc

Śmierć i zmartwychwstanie apostołów; Peter J. Leithart

Śmierć i zmartwychwstanie apostołów; Peter J. Leithart

Chrześcijańska pobożność i sztuka często koncentrują się na fizycznym aspekcie męki i śmierci Jezusa. Bernard z Clairvaux (tudzież Arnulf z Leuven) napisał poetycką medytację o ranach Jezusa, a Dietrich Buxtehude nadał jej oprawę muzyczną. Brygida Szwedzka skomponowała cykl codziennych modlitw upamiętniających każdą z 5480 ran Jezusa, zaś stygmatycy tacy jak Franciszek z Asyżu tak dokładnie utożsamiali się z cierpieniem Jezusa, że ​​Jego rany pojawiały się na ich ciele. Grünewald namalował wykrzywionego bólem Chrystusa na grubo ociosanym krzyżu – podobnie wiele współczesnych krucyfiksów przedstawia Jego rozdzierającą agonię. Te medytacje mogą stać się wręcz chorobliwe, ale w najlepszym wypadku taka pobożność postrzega rany Jezusa – jak mówi papież Franciszek – jako bramy, do których wchodzimy, aby „kontemplować miłość serca Jezusowego do ciebie, do ciebie, do ciebie, do mnie i do wszystkich”. Czytaj dalej...

Czytaj dalej...
Cierpienie, Krzyż, Wielki Piątek

Bóg na ławie oskarżonych; Peter J. Leithart

Bóg na ławie oskarżonych; Peter J. Leithart

Bałwochwalstwo pozbawiło lud Boży zdrowego rozsądku. Prorok Izajasz mówi o tym na początku swojej księgi (Iz 6). Jahwe posłał go do ludu, którego bałwochwalstwo pozbawiło rozumu. Stajemy się jak bogowie, którym służymy. Mamy oczy, lecz nie widzimy. Mamy uszy, a nie słyszymy. Mamy usta, lecz nie mówimy. Czytaj dalej...

Czytaj dalej...