Przymierze małżeńskie, cz. 3; Jeffrey J. Meyers
Małżeństwo jest dobrym darem Boga dla ludzkości. Po pierwsze, umożliwia człowiekowi – mężczyźnie i kobiecie – panowanie nad ziemią (Rdz 1,26) i realizację Bożego planu wobec stworzenia. Po drugie, kiedy mężczyzna i kobieta cieszą się najbardziej intymnym związkiem, jaki może zaistnieć między dwoma osobami, wtedy doświadczają czegoś z błogosławieństwa, którym cieszy się trójjedyny Bóg. Małżeństwo jest również jednym z podstawowych i najważniejszych symboli i obrazów więzi Boga z ludzkością. Małżeństwo jest więc czymś więcej niż tylko utylitarną instytucją mającą służyć celom człowieka – objawia ono historię Boga i człowieka, historię miłości Syna Bożego do Jego ludu. Tajemnica małżeństwa ujawnia się zatem w miłości Chrystusa do Kościoła, Jego Oblubienicy. Ponadto dar małżeństwa zaspokaja potrzebę bycia z drugą osobą. Przynajmniej do Dnia Sądu Ostatecznego potrzebujemy tej szczególnej więzi z drugim człowiekiem. Dlatego też Bóg dał mężczyźnie pomoc w postaci kobiety (Rdz 2,18), aby byli towarzyszami życia i pracy dla Boga w tym świecie. W niniejszym artykule omówię podstawową strukturę tudzież formę więzi małżeńskiej, jaką jest przymierze.