Rzemieślnicy i rogi; Bogumił Jarmulak
„Po nim nastał Szamgar, syn Anata, który wybił Filistynów w liczbie sześciuset mężów ościeniem na woły. On także wyratował Izraela” (Sdz 3,31).
O Szamgarze wspomina Debora w swojej pieśni, którą znajdujemy w piątym rozdziale Księgi Sędziów. Szamgar żył na południu, na terytoriach okupowanych przez Filistynów. Był rolnikiem. Pracował z wołami. Tak jest przedstawiony w Piśmie. A czegóż pragnie rolnik? „Spokojnego życia, pełniąc swoje obowiązki i pracując własnymi rękami” (1Tes 4,11) na utrzymanie swoje i swojej rodziny. To jednak nie było mu dane. Najeźdźcy przeszkadzali mu w tym. Czasy, w których przyszło mu żyć, należały do najciemniejszych w historii Izraela. Czytamy o nich w pieśni Debory: „W dniach Szamgara, syna Anata, w dniach Jeal ustały karawany, a wędrowcy po drogach musieli chodzić krętymi drogami. Ustali wieśniacy w Izraelu” (5,6-7). To nie brzmi jak opis dobrego życia. To brzmi jak opis życia pod tyranią.