Autor: BJ

Boże Narodzenie, NT - Ew. Jana

Święte Świętych stało się ciałem; James B. Jordan

„A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę Jego” (Jn 1,14).

Komentarze do Ewangelii Jana omawiając Słowo lub Logos, o którym mowa w pierwszym rozdziale, rutynowo twierdzą, że Jan używa pojęcia zapożyczonego od starożytnych filozofów. Ich zdaniem ewangelista przedstawia wyraźnie chrześcijańską prawdę, która była niewyraźnie ukazana w tych filozoficznych koncepcjach. Fascynacja rzekomo greckim kontekstem słowa logos zaślepiła wielu na jego głęboko biblijne korzenie. Czytaj dalej...

Czytaj dalej...
Adwent, NT - Apokalipsa, ST - Księga Rodzaju

Odwieczna waśń; Bogumił Jarmulak

Odwieczna waśń, czyli o kobiecie, dziecku i wężu; Bogumił Jarmulak

Rekolekcje adwentowe 2020

I.

Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo, jako mężczyznę i kobietę. Zasadził dla nich Ogród na wschodzie ziemi Eden. W Ogrodzie rosło wiele drzew, których owocami żywił się człowiek. Dwa z nich rodziły szczególne owoce – były to Drzewo Życia i Drzewo Poznania. Człowiek jednak nie miał spędzić całej wieczności w wygodnym i przytulnym Ogrodzie. Raczej miał udać się poza jego granice, najpierw do reszty ziemi Eden, gdzie rosło zboże, które można było przetworzyć na chleb, potem do ziemi Chawila, gdzie Bóg ukrył dobre i piękne złoto, a w końcu na krańce ziemi, gdzie czekały, Bóg wie jakie, skarby. Po drodze człowiek miał poznawać tajemnice stworzenia, a także zakamarki własnej duszy, aby stawać się coraz lepszym człowiekiem oraz strażnikiem i gospodarzem stworzenia. Pod jego kierownictwem ziemia miała bowiem przemieniać się na podobieństwo nieba – z chwały w chwałę. Podobnie jak widzieliśmy to podczas tygodnia stworzenia, kiedy Bóg brał to, co było puste, bezkształtne i pogrążone w ciemności, aby to rozświetlić, ukształtować i wypełnić. I tak każdego dnia to, co było dobre, stawało się jeszcze lepsze. A szóstego dnia Bóg odpoczął, radując się owocami swojej pracy. Tak miał wyglądać podstawowy rytm życia człowieka – sześć dni pracy nad przemianą stworzenia z chwały w chwałę i siódmy dzień radosnego odpoczynku w szczególnej obecności Boga. I tak przez pokolenia, aż w końcu przyszłaby pełnia Królestwa Bożego, a wola Boża działaby się na ziemi tak, jak dzieje się w niebie. Bóg zatem stworzył człowieka nie do gnuśnego zażywania rajskich rozkoszy, lecz do chwały, do wielkości i do prawdziwego szczęścia. Jedno i drugie staje się naszym udziałem na tyle, na ile idziemy przez życie szlakiem i w rytmie wyznaczonymi przez Boga. Czytaj dalej...

Czytaj dalej...
Adwent, NT - Ew. Mateusza

Topór Adwentu; Peter J. Leithart

Topór Adwentu; Peter J. Leithart

„Pokutujcie, bo bliskie jest Królestwo Niebieskie” – nakazuje Jan Chrzciciel w tradycyjnym czytaniu adwentowym (Mt 3). Brzmi to jak groźba i rzeczywiście nią jest. Następnie Jan wzywa faryzeuszy i saduceuszy, aby wydali owoc pokuty lub stawili czoła konsekwencjom: „Topór jest już położony do pnia drzewa”, gotowy zamienić „każde drzewo, które nie rodzi owoców” w rozpałkę dla nienasyconego ognia. Czytaj dalej...

Czytaj dalej...
Adwent, Boże Narodzenie

Radosna pokora; Peter J. Leithart

Radosna pokora, Peter J. Leithart

Boże Narodzenie to czas radosny, ale dla wielu zmienia się w coś przeciwnego. Zamiast radości jest pełen rozczarowania i udręki. Zamiast okazji do rodzinnego świętowania staje się okazją do rozdrapania dawnych ran, rozpalania starych sporów, ożywiania animozji, które już dawno temu powinny odejść w niepamięć. Zamiast ucztowania staje się czasem swarów. Czytaj dalej...

Czytaj dalej...