Semper Maior
Wiara i wdzięczność – dzieje Adama i Kaina, cz. 1; James B. Jordan
Pierwszy rozdział Księgi Rodzaju stwierdza, że Bóg – po stworzeniu i uporządkowaniu pierwotnego stworzenia – stworzył w końcu człowieka. Powiedział: „Uczyńmy człowieka na Nasz obraz i na Nasze podobieństwo. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem podniebnym, nad bydłem i nad całą ziemią, i nad wszelkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi” (Rdz 1,26).
Józef, mąż sprawiedliwy; Peter Leithart
Józef, mąż Marii, był w Średniowieczu przedmiotem wielu żartów i dowcipów. Średniowieczny teatr i sztuka nierzadko traktowały go jako kogoś „na doczepkę”, jako marginalną postać ewangelicznej historii. Po części stało się to przykrym przeciwieństwem wychwalanej Marii. Każdy mężczyzna mógł poczuć się zraniony przez porównanie z taką osoba, za jako uważano Marię.
O winie i piwie; Jeffrey J. Mayers
Stary Testament
„Alkohol sam w sobie to dobre dzieło Boże, które trzeba przyjmować z wdzięcznością. Jednak nadużywanie go pochodzi od szatana – wino jest od Boga, pijak od diabła” (Way to Drunkards, 1673).
Homoseksualizm i umiłowanie śmierci, Richard Bledsoe
W 1980 roku Migde Decter opublikowała w Commentary niezwykle pouczający artykuł na temat homoseksualizmu. Miał on cechy autobiograficzne, gdyż odwoływał się m.in. do doświadczeń autorki z wakacji spędzonych na Fire Island u brzegów New Jersey. W czasach jej młodości Fire Island było miejscem wakacyjnego odpoczynku klasy średniej z Nowego Jorku. Przyjeżdżały tam również grupy homoseksualistów. Rodzina Midge zwykła odwiedzać Fire Island każdego roku. Przez te wszystkie lata obecność homoseksualistów stawała się na wyspie coraz bardziej dostrzegalna. Pod koniec lat sześćdziesiątych Fire Island była już powszechnie znana jako miejsce ich spotkań. Z początku kontakty między hetero- i homoseksualistami były ciepłe i pełne wyrozumiałości. W znacznym stopniu obie grupy wspólnie spędzały czas na wypoczynku i zabawach. W którymś jednak momencie to się skończyło i wszyscy czuli, że od tej pory drogi obu społeczności rozeszły się.
Wyprawa po złoto, czyli o męskości w Biblii; Bogumił Jarmulak
Kiedy Bóg stworzył Adama, wtedy umieścił do w Ogrodzie Eden, „aby go uprawiał i strzegł” (Rdz 2,15). Innymi słowy, Bóg uczynił Adama odpowiedzialnym za Ogród. Lecz chyba nie tylko za Ogród, ale również za inne ziemie. Nie tylko powiedział, że Adam i Ewa mają rozmnażać się i napełniać świata oraz panować nad nim, ale również ukrył dobre (piękne) złoto w ziemi Chawila, aby człowiek wydobył je i użył. Przy czym warto pamiętać, że złoto funkcjonuje w Biblii jako symbole nie tylko bogactwa, ale przede wszystkim chwały. Jest bowiem drogie, piękne i błyszczące. Ale jest też ciężkie, a hebrajskie słowo kavod zwykle tłumaczone jako „chwała” oznacza dosłownie „ciężar”, „wagę”. Lekceważenie jest pozbawianiem należytej chwały. Kiedy zaś Bóg otacza nas chwałą, wtedy przypisuje nam wagę, znaczenie, ciężar gatunkowy, doniosłość. Zatem ewentualna wyprawa po złoto miała między innymi przynieść człowiekowi nie tylko bogactwo, ale przede wszystkim chwałę.