Tag: Bogumił Jarmulak

ST - Sędziów, Teologia polityczna

Rzemieślnicy i rogi; Bogumił Jarmulak

Rzemieślnicy i rogi; Bogumił Jarmulak

„Po nim nastał Szamgar, syn Anata, który wybił Filistynów w liczbie sześciuset mężów ościeniem na woły. On także wyratował Izraela” (Sdz 3,31).

O Szamgarze wspomina Debora w swojej pieśni, którą znajdujemy w piątym rozdziale Księgi Sędziów. Szamgar żył na południu, na terytoriach okupowanych przez Filistynów. Był rolnikiem. Pracował z wołami. Tak jest przedstawiony w Piśmie. A czegóż pragnie rolnik? „Spokojnego życia, pełniąc swoje obowiązki i pracując własnymi rękami” (1Tes 4,11) na utrzymanie swoje i swojej rodziny. To jednak nie było mu dane. Najeźdźcy przeszkadzali mu w tym. Czasy, w których przyszło mu żyć, należały do najciemniejszych w historii Izraela. Czytamy o nich w pieśni Debory: „W dniach Szamgara, syna Anata, w dniach Jeal ustały karawany, a wędrowcy po drogach musieli chodzić krętymi drogami. Ustali wieśniacy w Izraelu” (5,6-7). To nie brzmi jak opis dobrego życia. To brzmi jak opis życia pod tyranią. Czytaj dalej...

Czytaj dalej...
Epifania, NT - Ew. Mateusza

Chwała narodów; Chwała narodów

Chwała narodów; Bogumił Jarmulak

Wizyta magów ze Wschodu nie była przypadkowa. Była spełnieniem proroctwa z Księgi Izajasza 60, gdzie czytamy: „Zaleje cię mnogość wielbłądów – dromadery z Madianu i z Efy. Wszyscy oni przybędą ze Saby, zaofiarują złoto i kadzidło, nucąc radośnie hymny na cześć Pana” (Iz 60,6). Przy czym samo proroctwo Izajasza nawiązuje do wcześniejszych wydarzeń i obietnic, na co wskazuje wzmianka Saby, skąd przybyła królowa, by słuchać mądrości króla Salomona, jednak nie była ona jedyną osobą, która chciała poznać władcę w Jerozolimie. Jak czytamy w I Księdze Królewskiej (4,34; 10,1-10), do Miasta Dawida ciągnęły liczne karawany w tym samym celu. To z kolei było wypełnieniem obietnicy danej Abrahamowi, którego Bóg powołał na narzędzie zbawienia i źródło błogosławieństwa dla narodów upadłych u stóp Wieży Babel. Podobnym obrazem kończy się Pismo Święte. W Apokalipsie 21,24 czytamy, że do Nowej Jerozolimy przybędą królowie narodów i wniosą do niej chwałę swoich królestw. Czytaj dalej...

Czytaj dalej...
Męskość

Wyprawa po złoto, czyli o męskości w Biblii; Bogumił Jarmulak

Wyprawa po złoto, czyli o męskości w Biblii; Bogumił Jarmulak

Kiedy Bóg stworzył Adama, wtedy umieścił do w Ogrodzie Eden, „aby go uprawiał i strzegł” (Rdz 2,15). Innymi słowy, Bóg uczynił Adama odpowiedzialnym za Ogród. Lecz chyba nie tylko za Ogród, ale również za inne ziemie. Nie tylko powiedział, że Adam i Ewa mają rozmnażać się i napełniać świata oraz panować nad nim, ale również ukrył dobre (piękne) złoto w ziemi Chawila, aby człowiek wydobył je i użył. Przy czym warto pamiętać, że złoto funkcjonuje w Biblii jako symbole nie tylko bogactwa, ale przede wszystkim chwały. Jest bowiem drogie, piękne i błyszczące. Ale jest też ciężkie, a hebrajskie słowo kavod zwykle tłumaczone jako „chwała” oznacza dosłownie „ciężar”, „wagę”. Lekceważenie jest pozbawianiem należytej chwały. Kiedy zaś Bóg otacza nas chwałą, wtedy przypisuje nam wagę, znaczenie, ciężar gatunkowy, doniosłość.  Zatem ewentualna wyprawa po złoto miała między innymi przynieść człowiekowi nie tylko bogactwo, ale przede wszystkim chwałę. Czytaj dalej...

Czytaj dalej...
Opatrzność

Zabobon podszyty strachem; Bogumił Jarmulak

Zabobon podszyty strachem; Bogumił Jarmulak

Epikur był twórcą jednego z dwóch nurtów filozoficznych, które na wieki opanowały serca i umysły mieszkańców basenu Morza Śródziemnego, a następnie wpływały na całą Europę. Drugim nurtem był stoicyzm. Oba wspomniane są w Dziejach Apostolskich 17,18, w mowie apostoła Pawła w Atenach. Obie szkoły zmagały się z pytaniem, jak należy żyć, aby cieszyć się szczęściem. Czytaj dalej...

Czytaj dalej...
Wniebowstąpienie

Korona i krzyż; Bogumił Jarmulak

Korona i krzyż, Bogumił Jarmulak

Wniebowstąpienie Chrystusa było Jego intronizacją. Wskazują na to słowa, jakie wypowiedział do uczniów tuż przed wstąpieniem do nieba: „Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,18-20). W podobny sposób mówi o wniebowstąpieniu Jezusa również apostoł Paweł: „Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM – ku chwale Boga Ojca” (Flp 2,9-11). Czytaj dalej...

Czytaj dalej...